de Tweelingcoach

Nog een keer! Nog een keer!

Nee, dit is niet een aflevering van de Teletubbies.. Deze blog bevat een belangrijke tip voor het versterken van het zelfvertrouwen van jullie tweeling, voor het creëren van succeservaringen.

Ik betrap onze C er regelmatig op dat ze steeds meer een kopie wordt van mij als kind. Dingen spannend vinden en het dan eigenwijs niet willen proberen of niet meer willen doen. Zo werd ze afgelopen weekend bij het eekhoorntjes voeren zacht in haar vinger gebeten. Ze raakte helemaal in paniek en wilde niet meer. Terwijl ze er daarvoor zoveel plezier in had. Tsjaa, wat doe je dan? 

Op zo’n moment kan je reageren met “niet zo aanstellen” (geloof me, deze wil je niet doen, nooit), stoppen met de activiteit of naar huis gaan. Grote kans dat ze het dan helemaal nooit meer durft of dat de drempel enorm hoog wordt. Wat je beter kan doen:

  1.  Troosten    Jullie kind heeft pijn, is geschrokken en bang. Het eerste wat je in zo’n situatie doet is troosten, geruststellen. Belangrijk hierbij is dat je het niet gaat bagatelliseren (“niet zo aanstellen”). Je kind ervaart het nou eenmaal op zijn of haar eigen manier en bagatelliseren kan ervoor zorgen dat ze zichzelf als aansteller, jankerd, of bangerik gaan zien. Niet al te best voor hun zelfvertrouwen. Benoem bij deze stap dat je je kan voorstellen dat hij/zij is geschrokken en dat het een beetje pijn doet. 
  2.  Uitleggen    Dan leg je uit waarom het is gebeurd. In ons geval was het simpel. Hoe langer C bezig was met voeren, hoe onzorgvuldiger ze werd. Nootjes te ver vastpakken, vingers te ver door het gaas. Dan is het natuurlijk niet zo gek dat zo’n eekhoorntje denkt dat die vingers ook lekkere nootjes zijn. 
  3.  Nog een keer    Hier komt het Teletubbies-gedeelte (Jeeeej!). We gaan het toch nog een keertje proberen. Ondanks dat ze eigenlijk niet meer wil. Ze had er juist zo’n plezier in. Als ze het echt heel spannend vinden, dan doe je het eerst nog een keer zorgvuldig voor. In ons geval: laten zien hoe ik het nootje vasthoud, dat ik alleen het nootje door het gaas steek en op tijd los laat. Dan mag ze het zelf gaan proberen, eventueel met mijn hulp. Stapje voor stapje. Ze ziet dan dat er eigenlijk niks aan de hand is en dat ze het daarvoor gewoon te lomp deed. 
  4. En nog een keer    Jup, we blijven het nog even heel bewust herhalen. Nootje goed vast, vingers niet te ver door het gaas, op tijd loslaten. Totdat ze het weer helemaal onder de knie heeft. En wat was ze trots! Het nare hapincident werd ineens een succeservaring! Met veel plezier heeft ze haar hele schaaltje nootjes aan de eekhoorntjes gegeven.

 

En zo werkt dat dus met (bijna) alle negatieve ervaringen. Herhalen, herhalen, herhalen. Stapje voor stapje, steeds een beetje minder hulp. 

tweeling leert door herhaling
In het geval van “eerste keren” kan je deze stappen ook gebruiken. Bijvoorbeeld als volgt: 
  1.  Troosten    Benoem dat je kind het best spannend mag vinden om dit te doen. Eerste keren zijn vaak spannend. Maar hoe vaker je het doet, hoe minder spannend het wordt.
  2.  Uitleggen    Bij deze stap leg je uit wat je gaat doen of wat er gaat gebeuren. En dat mama/papa eerst helpt of het voor doet. 
  3.  Nog een keer    Dan mag jullie kind het zelf ook proberen. Eerst misschien nog met wat hulp en veel uitleg. Vergeet ook zeker niet aan te moedigen (en ja, dan wordt je soms gek aangekeken door de andere papa’s en mama’s – maar jouw kind flikt het wel maar mooi). 
  4. En nog een keer   Zoals ik al eerder benoemde: spannende dingen worden minder spannend naarmate je het vaker doet. Dus is, bijvoorbeeld, de touwbrug met veel angst overwonnen, dan doe je hem nog een keer. Meteen erachteraan. En het liefst nog een keer, maar meestal hebben ze er dan echt geen zin meer in. Zo ervaren ze dat ze het wel kunnen, ondanks dat ze eigenlijk niet durfden. Ze zien dat de volgende keer altijd makkelijker gaat en minder spannend is. Oefening baart kunst! 

 

Uiteindelijk kan jullie kind het dan helemaal zelf en alleen. En wat zijn ze dan trots! En wat stralen ze dan! Het ding wat ze eerst zo eng en spannend vonden, kunnen ze nu ineens helemaal zelf. Deze Teletubbies-methode is een echte booster voor het zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen van jullie kinderen.